miércoles, 27 de septiembre de 2017

RESUMO MÓDULO I #CPOLAB17 MARCO CONCEPTUAL


Achégovos un resumo do módulo I correspondente ao Postgrao de Especialización en Orientación Laboral . Este primeiro módulo subdivídese en tres temas : Actualización do mercado laboral , Iniciativa emprendedora como forma de acceso ao mercado laboral e; por último, Actualización do mercado de referencia da Orientación laboral .

ACTUALIZACIÓN DO MERCADO LABORAL 


No tema realizamos un repaso da teoría clásica da oferta e demanda de traballo e das distintas solucións que o modelo keynesianos e o modelo clásico ofrecen ante a situación de desemprego e o funcionamento do mercado laboral. El blog Salmón .

Inevitablemente temos que falar de datos e conceptos tan coñecidos como poboación activa , parada , taxa de actividade , taxa de paro ou taxa de emprego. Datos que a EPA incorpora no tratamento dos datos ofrecidos nos coñecidos informes que utilizamos na nosa dinámica laboral e na prospección do mercado de traballo. Podes consultar esta información para ampliar EPA

Debemos coñecer tamén o comportamento das ocupacións : novos xacementos de emprego , perfiles profesionais da oferta de emprego e a clasificación nacional das ocupacions (CNO) .
Existen varios instrumentos e ferramentas como o Observatorio Ocupacional do SEPE, o ObservatorioEuropeo de Emprego (OEE) ou o Observatorio Galego por exemplo que nos facilitarán ese coñecemento das tendencias laborais, podes consultar nesta ligazon do  Instituto das cualificacións.

Existe a opción de traballar por conta propia ou por conta allea , dentro de esta última podemos facelo nunha empresa privada, pública ou nunha administración .

INICIATIVA EMPRENDEDORA COMO FORMA DE ACCESO


Tras unha análise global das taxas de emprendemento en varios paises e as motivacións para emprender baseadas entre outras fontes no informe GEM máis recente , é necesario falar das dificultades coas que se atopan os emprendedores ( ou empresarios ) á hora de implementar unha idea de negocio. Exceso de trámites, escaso financiamento, materias no sector educativo que fomente o espírito emprendedor, formación específica.. son algúns dos que falamos. Pero tamén da evolución dese espírito emprendedor tanto en Europa como a nivel nacional e da comunidade autónoma, constatando un certo atraso acumulado fronte a Europa que parece que repunta lentamente.

Factores de desmotivación para emprender están ligados a estos aspectos que sinalamos ( falta de ideas, barreiras mentais , financiamento...) pero os beneficios sociais da creación de empresas e o emprendemento social foron suliñados na Cumbre de Lisboa marcando o camiño dunha creación de emprego ligado moi de preto ao benestar social.

Trátase dun novo modelo distinto ao capitalismo donde prima a persoa e non tanto o capital, incide na calidade do emprego e na igualdade de oportunidades , favorecendo a cohesión social pero tamén a territorial ( fixa población na zona rural por exemplo ).

Os elemenentos esenciais de creación de empresas son a Idea (Que? ) , a persoa ( Quen? Por que? ) e o plan de empresa (Como?) .



Traballamos o modelo CANVAS , ferramenta proposta por Alexander Osterwalder no ano 2011 e como resultado elaboramos un lenzo con unha idea orixinal en grupo. E iniciamos a elaboración do Plan de Empresa , ferramenta indispensable de comunicación interna pero tamén externa da empresa. Trátase dun documento onde o emprendedor dálle forma á súa idea, reflexiona e plasma as cuestións máis importantes e significativas . Pese a existir tantos modelos de empresas como empresas mesmo, o contido do plan de empresa debe conter : Introducción , Estudo de Mercado, Plan Comercial, Plan de Organización e Recursos Humanos, Aspectos Legais , Estudo de Viabilidade, Conclusión e Resumo executivo ( este último solicitado frecuentemente para o acceso ás subvencións).


Quedaba falar do papel do orientador en todo este proceso de emprendemento, que pasa por respectar a idea e proxecto da persoa emprendedora , facilitar , aclarar , compromisos para a posta en marcha , recoñecemento da honestidade e alcance do traballo , entre outras ...) e que se produce nas distintas fases da elaboración ( Xestación da idea, Análise, Posta e Marcha e Consolidación ).

ACTUALIZACIÓN DO MARCO DE REFERENCIA NA ORIENTACIÓN 


O tema estructurase en tres grandes bloques : Sistema Nacional de Emprego ( SNE) , Marco actual da política de emprego en España e finalmente, política de emprego en Europa.

En canto ao Sistema Nacional de Emprego (SNE) , destacar a súa composición ; o Servizo Público de EmpregoEstatal (SEPE), os Servizos Públicos de emprego das comunidades autónomas (SPEG) e dous órganos do SNE : Conferencia Sectorial de Asuntos Laborais ( colaboración, coordinación e cooperación entre o Estado e as comunidades autónomas ; destacando a elaboración dos Plans Nacionais ) e o Consello Xeral do SNE ( órgano consultivo de participación institucional).

No marco das políticas de emprego é importante diferenciar entre políticas activas e pasivas de emprego ; as primeiras teñen como obxetivo programas e medidas para mellorar o acceso das persoas no mercado laboral , o mantemento do emprego e promoción profesional , as segundas teñen como obxetivo a protección por desemprego no periodo en que a persoa traballadora , con capacidade para traballar e con intención de facelo non logra atopar un posto.



Marco institucional das políticas activas en España
A competencia lexislativa en materia laboral corresponde ao Estado , conforme ao sinalado na Constitución art 149, sen perxuizo da execución polas comunidades autónomas.

Froito da regulación deste marco de competencias nace a Lei 56/2003, de Empleo e a definición do concepto integral de políticas de emprego : “ conxunto de decisións adoptadas polo Estado e as comunidades autónomas , que teñen como finalidade o desenvolvemento de programas e medidas tendentes á consecución do pleno emprego, así como a calidade do emprego , a adecuación cuantitativa e cualitativa da oferta e a demanda e á reducción e debida protección por desemprego “
Como instrumentos de coordinación do SNE destacaremos os plans anuais de política de emprego     (instrumento de coordinación que contén servizos e programas de políticas activas que se propoñen levar a cabo as CC.AA) , a estratexia de activación para o emprego (configúrase como o primeiro instrumento de coordinación , marco normativo plurianual para a coordinación e execución das políticas de emprego no conxunto do estado. Ten a finalidade de incrementar a eficacia na utilización dos fondos e a correspondente a 2017-2020 está en proceso de elaboración . Establecerá o marco dos sucesivos PAPE e elaborase dentro do marco do diálogo social e o Plan anual de Reformas (da conta do grado de cumprimento dos compromisos asumidos por España no marco do Semestre Europeo, en particular das recomendacións do Consello a España . Conten numerosas medidas entre as que se encontra o respaldo da iniciativa emprendedora e desenvolvemento empresarial).

Consulta este video para  telo máis claro ¡



Política de Emprego en Europa
A estratexia europea de emprego , articulada ao redor de catro instrumentos , trata de planificar , facer o seguemento e o axuste dos Estados Membros para coordinar os instrumentos utilizados para combater o desemprego :
1) Directrices de emprego
2) Plans Nacionais de acción para o emprego
3) Informe conxunto sobre o emprego , síntese dos plans dos estados.
4) Recomendacións do Consello por maioría cualificada
5) Recomendacións específicas para cada país.

Prioridades e obxetivos 2020
A Extratexia Europa 2020 pretende un revulsivo á crise e baséase en 3 alicences : crecemento intelixente ( ligado ao coñecemento e innovación ) , crecemento sustentable ( eficaz cos recusos – verde – competitiva) e crecemento integrador ( cohesión social e territorial) .

Dentro das prioridades , áreas e obxetivos contemplados destácanse ...

- 75% poboación de entre 20 e 64 debería estar empregada.
- O 3% PIB investido en I+D
- Obxetivo 20/20/20 en materia de clima e enerxía, e reducción das emisión ao 30%.
- Abandono escolar inferior ao 10% e o 40% dos mozos con estudos superiores completos.
- Risco de pobreza debería amenazar a 20 millóns de persoas menos.


Para saber máis...

Regulamento (CE) número 1784/1999 do Parlamento Europeo e do Consello, de 12 e xullo de 1999
Plan anual de políticas de empleo 2016
Estrategia Española de Activación

lunes, 18 de septiembre de 2017

MERCADO DE TRABALLO E INICIATIVA EMPRENDEDORA CPOLAB17


1. O MERCADO DE TRABALLO – CONCEPTOS BÁSICOS


É o ámbito no que empresas e traballadores negocian a cantidade de traballo a intercambiar e a que prezo (salario). Nel colisionan dúas forzas: a oferta e a demanda de traballo.


O traballo é un factor de produción.


O emprego é o posto de traballo no que se “emprega” o traballo.


O EQUILIBRIO DO MERCADO - CAUSAS DO PARO


CLÁSICOS: Traballo ofertado (TO) – Traballo demandando (TD) = PARADOS

Solución: eliminar todo o que poida supoñer unha rixidez


KEYNESIANOS: Traballo ofertado (TO) – Traballo demandando (TD) = PARADOS


Solución: aumentar a demanda de traballo (DT) mediante aumento na demanda agregada



EFECTOS DO PARO


1. Sobre as persoas paradas

  • Merma de ingresos (con subsidio) ou pobreza (sen subsidio)
  • Perda de cualificación laboral
  • Baixa autoestima e degradación persoal

2. Sobre as persoas ocupadas
  • Parte do seu traballo non lles é remunerado

3. Sobre o conxunto da economía
  • Perda de capacidade produtiva (ineficiencia)
  • Mala distribución da renda
  • Escasa demanda interna
  • Menor benestar

2. INDICADORES DO MERCADO DE TRABALLO - EPA


  • Poboación en idade de traballar. 
  • Poboación activa. 
  • Poboación ocupada. 
  • Poboación ocupada a tempo completo. 
  • Poboación ocupada a tempo parcial. 
  • Poboación parada
Podemos acceder ao resumo dos datos provinciais da EPA nesta ligazón

3. O CONTEXTO DA DINÁMICA EMPRENDEDORA (Informes GEM)


É importante resaltar que o Informe GEM 2016 sobre emprendemento e creación de empresas (Global Entreprenurship Monitor) reflicte unha nova caida da actividade emprendedora en España e que, no caso de Galicia, o dato da Taxa de Actividade Emprendedora do 2015 mostra un notable crecemento respecto ao ano anterior ao pasar do 3,92% do 2014 ao 5,51% no 2015. Isto parece situarnos no fin da etapa de decrecemento. Aínda así atopámonos por debaixo da taxa de emprendemento da media europea, xa que esta chegou ao 7,8% no ano 2015. TEA ( TAXA DE ACTIVIDADE EMPRENDEDORA)

Con anterioridade ao estoupido da crise, no ano 2007, a actividade emprendedora estaba en pleno auxe, destacando que tanto nese ano como no seguinte as taxas galegas superaron ás españolas. Trala crise de 2008, produciuse un retroceso moi rechamante que tocou fondo no ano 2010.

No entanto, debido ás enormes dificultades para atopar emprego por conta allea, no ano 2011 púidose observar un aumento na Taxa de Actividade Emprendedora galega e española, chegando ao 4,74% en Galicia e, ao 5,81% en España.

Esta evolución pódese apreciar no gráfico que nos presentou hoxe o profesor Fernando Agulló:






As empresas que naceron fixérono por necesidade, dada a falta de emprego por conta allea, con baixos estándares de calidade, sen responder realmente a unha oportunidade de negocio, o que condiciona a súa baixa supervivencia no mercado. Para evitar esa tendencia, as persoas expertas fan as seguintes recomendacións:
  • A necesidade de mellorar de maneira urxente a falta de acceso ao financiamento.
  • A redución de trámites para crear unha empresa.
  • A implantación de materias que fomenten o espírito emprendedor na etapa escolar.
  • Unha formación específica que proporcione mecanismos para o recoñecemento das oportunidades.
Ademais no noso modelo produtivo a tendencia na actividade emprendedora non se mantén no tempo polo chamado “efecto esponxa” do seu mercado de traballo, ao absorber emprego en fases de auxe e destruílo en momentos de crise.

Todo o anterior lévanos á seguinte conclusión:



Necesítase un cambio de modelo produtivo, outra estrutura empresarial que conforme un novo tecido de empresas tecnolóxicas, exportadoras… con demandas de traballo de maior cualificación e menos sensibles ás flutuacións do mercado. O autoemprego e a creación de empresas son fundamentais para lograr ese novo modelo produtivo. 

4. TRABALLO DE SIMULACIÓN . DEFINICIÓN DO MODELO DE NEGOCIO    

QUE É O MODELO CANVAS?


O #modelocanvas permite, a partir da idea, confeccionar modelos propios de desenvolvemento do negocio e validar as súas posibilidades de éxito. O obxectivo é validar a idea e convertela nunha oportunidade para crear unha empresa. Estes catro bloques ou áreas se descompoñen en nove módulos, sobre os que a persoa emprendedora se deberá formular preguntas e encontrar respostas.

COMO SE ELABORA O MODELO DE NEGOCIO?



O modelo confecciónase nun diagrama denominado lenzo CANVAS no que se trata de responder a catro preguntas básicas do deseño de empresa que se vai desenvolver: como?, que?, quen? E canto? que se corresponden coas catro áreas que constitúen o armazón do proxecto: infraestrutura (como), oferta (que), clientes (quen) e finanzas (canto). 



Modelo Canvas

COMO SE PRESENTA O MODELO DE NEGOCIO?

Nun lenzo que conteña as respostas que, en cada un dos módulos, a modo de exemplo...


1. CLIENTES : 


Para quen estamos creando valor? Quen son os nosos clientes?

Segmentos de mercado:

  • Atributos de valor polos que están dispostos a pagar
  • Orientación a todo o mercado ou a algún segmento.

2. PROPOSTA DE VALOR: 


Que valor entregamos ao cliente? Que problema lle solucionamos?

Que necesidade cubrimos? Beneficios que lle achegamos (por segmentos)

Atributos que crean valor: novidade, calidade, deseño, marca, personalización, prezo, facilitar consumo ou aplicación...

3. CANLES:


Canles para contactar cos cliente? 

Son as que eles prefiren? 

Funcionan xa esas canles e o fan eficientemente?

Como comunicar con cada segmento e entregarlles a proposta de valor (publicitarse e distribuír)?

As súas funcións: axudar a apreciar os atributos de valor e a avaliar a proposta

4. RELACIÓN CON CLIENTES: 


Que relación queremos establecer e manter cos cliente?

Será difícil lograla?

Estará en consonancia e se poderá integrar no deseño empresarial?

Tipos de relacións posibles: personalizada, autoservizo, automatizada , estandarizada (gravacións), comunitarias («comunities»), fidelizada...



5. FONTES DE INGRESOS:


Por que atributos de valor estarán dispostos a pagar?

Xa están pagando por iso?

Como pagan e como prefiren pagar?

Ingresos (%) por liña?

Ingresos recorrentes , dunha soa vez, con adiamento no pago, con prezos fixos ou non...

O sistema de fixación do prezo é determinante: por unidade, por uso, por subscrición (matrícula ou entrada)...


6. RECURSOS CLAVE:


Que recursos require a proposta de valor?

Que recursos require a utilización das canles? 

E a relación cos clientes? 

E as fontes de ingresos? 

Investimentos que require o deseño de empresa (modelo de negocio) 

As persoas que se necesitan e as súas capacidades para lograr a proposta de valor. 

Recursos financeiros requiridos...

7. ACTIVIDADES CLAVE:


Que actividades require a proposta de valor?

Que actividades require a utilización das canles? 

E a relación cos clientes? 

Actividades a realizar para manter o deseño de empresa (modelo de negocio): producir/prestar servizos, atender ao cliente, solucionar os seus problemas para lograr a súa satisfacción.


8. ALIADOS CLAVE:



Quen son os nosos socios ou aliados? 

Quen son os nosos principais provedores e acredores?

Que nos subministran? 

Subministran algo esencial para manter o modelo de negocio?

O que subministran é difícil que o poidamos substituír ou externalizar?

9. ESTRUTURA DE CUSTES:


Cales son os conceptos de custes máis importantes das subministracións para o modelo de negocio? 

Os recursos clave que custe supoñen? 

E as actividades clave? 

Describe os custes das actividades principais, das canles, etc., precisos para desenvolver o modelo de negocio. 

Custes fixos (ineludibles) e variables (aumentan coa produción).

Ao longo da sesión desarróllase unha idea de negocio propia ( en grupos de tres), en base ao modelo canvas , co exemplo dun caso práctico "Escola de mergulladores Mastersub Golfo Ártabro, S Coop L (CTA)". 

A compañeira Marta Méndez Leiva realizou un Storify , recomendamos que o consultedes STORIFY

O resultado aplicado á nosa proposta é o seguinte , esperamos que vos guste!
   


Ver video:

       

Enlaces complementarios:   




    

sábado, 16 de septiembre de 2017

ENTRADA GRUPAL DO MÓDULO 1. RESUMO DA SESIÓN PRESENCIAL: MERCADO DE TRABALLO E INICIATIVA EMPRENDEDORA






    
HORARIO DAS  ACTIVIDADES PROGRAMADAS

16:00 h Presentación dos contidos do mercado de traballo e iniciativa emprendedora e do xogo de simulación

17:00 h O modelo de negocio CANVAS aplicado ao caso dunha Cooperativa de Traballo Asociado (patrón ou modelo de referencia para realizar o obradoiro aplicado ao propio proxecto)

18:00 h Descanso

18:15 h Traballo de simulación: definición do voso modelo de negocio. Elaboración do lenzo CANVAS

20:00 h Exposición no mural do lenzo de cada grupo 20:15 h Finalización da primeira parte do xogo de simulación e valoración


0.   INTRODUCIÓN:

O MERCADO DE TRABALLO – CONCEPTOS BÁSICOS

É o ámbito no que empresas e traballadores negocian a cantidade de traballo a intercambiar e a que prezo (salario).

Nel colisionan dúas forzas: a oferta e a demanda de traballo.

O traballo é un factor de produción.

O emprego é o posto de traballo no que se “emprega” o traballo.

O EQUILIBRIO DO MERCADO

Formulación clásica: o mercado sempre alcanza o equilibrio no caso de deixar actuar libremente á oferta e demanda. Sempre se porán de acordo en intercambiar a cantidade que satisfaga a ambas partes mediante axustes no salario de equilibrio.

Formulación keynesiana: como os salarios son ríxidos á baixa e existen normas laborais que regulan os intercambios, os axustes entre oferta e demanda fanse a través da cantidade de traballadores contratados que, ao non coincidir cos que desexan traballar, fai que o mercado non estea en equilibrio e se produza unha situación de paro.

CAUSAS DO PARO

1. FUNCIONAMENTO DO MERCADO DE TRABALLO E RIXIDEZ DE SALARIO (SMI)

CLÁSICOS





Traballo ofertado (TO) – Traballo demandando (TD) = PARADOS

Solución: eliminar todo o que poida supoñer unha rixidez





EFECTOS DO PARO


1) Sobre as persoas paradas

Merma de ingresos (con subsidio) ou pobreza (sen subsidio)
Perda de cualificación laboral
Baixa autoestima e degradación persoal

2) Sobre as persoas ocupadas

Parte do seu traballo non lles é remunerado

3) Sobre o conxunto da economía

Perda de capacidade produtiva (ineficiencia)
Mala distribución da renda
Escasa demanda interna
Menor benestar

INDICADORES DO MERCADO DE TRABALLO. Definicións da EPA

Poboación en idade de traballar: persoas entre 16 e 65 anos.

Poboación activa: persoas en idade de traballar que desexan facelo e que na
semana anterior á realización da Enquisa de Poboación Activa (EPA) están dispoñibles para incorporarse á produción.

Poboación ocupada (persoas activas que encontraron emprego por conta allea ou propia): na semana anterior á realización da enquisa traballaron durante cando menos 1 hora ou estaban de baixa por enfermidade.

Poboación ocupada a tempo completo

Poboación ocupada a tempo parcial

Poboación parada (ou desocupada, persoas activas que non atopan emprego): na semana anterior á realización da enquisa estaban sen traballar, dispoñibles para isto e buscando activamente emprego (Regulamento CE 1987/2000).



1.    O CONTEXTO DA DINÁMICA EMPRENDEDORA (Informes GEM)

O Informe GEM 2016 sobre emprendemento e creación de empresas (Global Entreprenurship Monitor), reflicte unha nova caida da actividade emprendedora en España. No caso de Galicia o dato da TEA¹ do 2015 mostra un notable crecemento respecto ao ano anterior ao pasar do 3,92% do 2014 ao 5,51% no 2015, o que parecer situarnos no fin da etapa de decrecemento que se ven observando desde o ano 2014. A pesar da melloría aínda nos atopamos por baixo da taxa de emprendemento da media europea, xa que esta chega ao 7,8% no ano 2015.

Con anterioridade ao estoupido da crise, no ano 2007, a actividade emprendedora estaba en pleno auxe, destacando que tanto nese ano como no seguinte as taxas galegas superaron ás españolas. Trala crise de 2008, produciuse un retroceso moi rechamante que tocou fondo no ano 2010.

No entanto, debido ás enormes dificultades para atopar emprego por conta allea, no ano 2011 púidose observar un aumento na Taxa de Actividade Emprendedora galega e española, chegando ao 4,74% en Galicia e, ao 5,81% en España.

Esta evolución pódese apreciar no seguinte gráfico:

Fonte: Gráfico facilitado na presentación de Fernando Agulló con datos dos Informes GEM de España e Galicia

¹TEA: cociente entre as persoas de 18 a 64 anos involucradas en actividades emprendedoras e o total de persoas entre 18 e 64 anos.

Tamén é de destacar o feito de que o emprendemento feminino segue a ser inferior en Galicia que en España, TEA do 4,62% en Galicia fronte ao 5,02 de media nacional.

As empresas que naceron fixérono por necesidade, dada a falta de emprego por conta allea, con baixos estándares de calidade, sen responder realmente a unha oportunidade de negocio, o que condiciona a súa supervivencia no mercado. Esa tendencia comezou a cambiar no 2015, segundo se desprende do Informe Mundial GEM, no que se sostén que o 73,5 % das iniciativas emprendedoras en 2015 foron motivadas pola oportunidade, non pola necesidade. Ir á ligazón http://www.gem-spain.com/tag/tasa-de-actividad-emprendedora 

As condicións actuais da contorna dificultan o proceso emprendedor na nosa sociedade que adoece de certas carencias de cultura emprendedora que permitan desenvolver proxectos de alto potencial de crecemento xa que:
·        na poboación apréciase unha baixa tolerancia ao risco e
·        hai unha escasa capacidade de percepción de oportunidades

Os expertos consideran importante introducir contidos relativos ao fenómeno emprendedor en todos os niveis educativos e dar continuidade ás políticas de apoio ao emprendemento e fan as seguintes recomendacións:

Ø  A necesidade de mellorar de maneira urxente a falta de acceso ao financiamento.
Ø  A redución de trámites para crear unha empresa.
Ø  A implantación de materias que fomenten o espírito emprendedor na etapa escolar.
Ø  Unha formación específica que proporcione mecanismos para o recoñecemento das oportunidades.

O estudo de Doing Business observou que en España os trámites administrativos necesarios, o tempo que se require, o custe e o capital son excesivos para pór en marcha unha empresa con forma de sociedade mercantil, cunhas características estandarizadas (patrimonio, responsabilidade, persoal, etc.). España é dos países máis lentos en creación de empresas e ocupa o posto 30 dos 34 países OCDE: fan falta moitos trámites que, ademais, requiren demasiados días (10 trámites e 28 días).

Ademais no noso modelo produtivo a tendencia na actividade emprendedora non se mantén no tempo xa que se caracteriza polo chamado “efecto esponxa” do seu  mercado de traballo , debido a que absorbe emprego en fases de auxe e por destruílo en momentos de crise.

Por ende, o noso modelo produtivo está composto maioritariamente por PEMES de moi escasa dimensión, poderiamos dicir que está integrado por empresas diminutas, fronte as da maioría dos países desenvolvidos. Por exemplo, no ano 2014, o número de traballadores por empresa en España era de 4,7, mentres que en Francia, 5,7; en Gran Bretaña, 11; e en Alemaña 11,7.

O tecido empresarial que integra este modelo produtivo está baseado fundamentalmente en empresas da construción e o turismo o que fixo que España, na fase de auxe do ciclo e coas axudas dos fondos europeos, crecese de forma moi rechamante e fose capaz de xerar tanto emprego pero tamén que hoxe sexa o país da UE con maior porcentaxe de empregos que non requiren cualificación. O que provocou tamén que o mercado laboral en España ostente o récord de precariedade pois a temporalidade, aínda que hoxe é menor debido a que o emprego destruído foi maioritariamente temporal, chegou ao 29,5%, fronte ao 15% en Europa.

A taxa de paro dos menores de 25 anos compróbase que duplica a xeral, sendo unha das máis altas de Europa. Este é un problema estrutural da economía Española con efectos perversos sobre a mocidade na actualidade e que suporá unha perda da competitividade para o futuro.

Todo o anterior lévanos á seguinte conclusión:

Necesítase un cambio de modelo produtivo, 
un modelo produtivo novo

Outra estrutura empresarial que conforme un novo tecido de empresas tecnolóxicas, exportadoras… con demandas de traballo de maior cualificación e menos sensibles ás flutuacións do mercado.
O autoemprego e a creación de empresas son fundamentais para lograr ese novo modelo produtivo co que se xere riqueza e benestar e que cre e manteña o emprego. Pero somos unha sociedade pouco emprendedora.

Principais razóns que explican a desmotivación para emprender:
 Pouca valoración social.
 Falta de ideas de negocio.
 Escaso coñecemento do sector,
 Falta de formación específica para emprender.
 Problemas de financiamento e burocracia.
 Medo ao fracaso.

2.    O EMPRENDEMENTO E OS BENEFICIOS SOCIAIS DA CREACIÓN DE EMPRESAS E DA ECONOMÍA SOCIAL

 A riqueza e o benestar dunha economía están directamente relacionados coa súa actividade emprendedora, coa súa capacidade de identificar oportunidades e crear empresas, do que se deduce a necesidade que temos de converternos nunha sociedade emprendedora.

Os beneficios sociais da creación de empresas:

 Contribúe ao cambio do modelo produtivo (empresas que xeren alto valor engadido, que demanden traballo cualificado e con capacidade exportadora e de maior tamaño).

  •     Créase emprego e aumenta a competitividade.
  •     Créase riqueza e benestar social.
A creación de empresas da Economía Social (ES) presenta os beneficios propios da creación de empresas, pero tamén ten efectos específicos derivados da fórmula de xestión das súas empresas, dos principios que as rexen:

  •  Coidadosas co emprego en momentos de crise
  •  Crean riqueza de forma sostible
  •  Con arraigo no seu contorno
  •  Desenvolven actividades en sectores socialmente necesarios
  •  Contribúen a cohesión social
  •  Contribúen a cohesión territorial


3.    ELEMENTOS ESENCIAIS PARA A CREACIÓN DE EMPRESAS




















Fonte: Imaxe facilitada na presentación do docente Fernando Agulló


    
TRABALLO DE SIMULACIÓN. DEFINICIÓN DO MODELO DE NEGOCIO

QUE É O MODELO CANVAS?                                                                                 
     O modelo Canvas permite, a partir da idea, confeccionar modelos propios de desenvolvemento do negocio e validar as súas posibilidades de éxito. O obxectivo é validar a idea e convertela nunha  oportunidade para crear unha empresa. Estes catro bloques ou áreas se descompoñen en nove módulos, sobre os que a persoa emprendedora se deberá formular preguntas e encontrar respostas.                                                                                  


COMO SE ELABORA O MODELO DE NEGOCIO?                                               
    O modelo confecciónase nun diagrama denominado lenzo CANVAS no que se trata de responder    a catro preguntas básicas do deseño de empresa que se vai desenvolver:  como?, que?, quen? E canto? que se corresponden coas catro áreas que constitúen o armazón do proxecto: infraestrutura (como), oferta (que), clientes (quen) e finanzas (canto).                                                                             



COMO SE PRESENTA O MODELO DE NEGOCIO?

Nun lenzo que conteña as respostas que, en cada un dos módulos, se atoparon ás preguntas formulada. 

1. CLIENTES :

Para quen estamos creando valor? Quen son os nosos clientes?

Segmentos de mercado:
-  Atributos de valor polos que están dispostos a pagar
-  Orientación a todo o mercado ou a algún segmento.


2. PROPOSTA DE VALOR:        
                                                                         

Que valor entregamos ao cliente? Que problema lle solucionamos? 
Que necesidade cubrimos? Beneficios que lle achegamos (por segmentos) 
Atributos que crean valor: novidade, calidade, deseño, marca, personalización, prezo, facilitar consumo ou aplicación...





3. CANLES:   
                                                                                          

Canles para contactar cos cliente? Son as que eles prefiren? Funcionan xa esas canles e o fan eficientemente?. Como comunicar con cada segmento e entregarlles a proposta de valor (publicitarse e distribuír) As súas funcións: axudar a apreciar os atributos de valor e a avaliar a proposta





4. RELACIÓN CON CLIENTES:                                                        

Que relación queremos establecer e manter cos cliente? Será difícil lograla? Estará en consonancia e se poderá integrar no deseño empresarial? Tipos de relacións posibles: personalizada, autoservizo, automatizada , estandarizada (gravacións), comunitarias («comunities»), fidelizada...


5. FONTES DE INGRESOS:

                                                                                                            
Por que atributos de valor estarán dispostos a pagar?. Xa están pagando por iso? Como pagan e como prefiren pagar? Ingresos (%) por liña? Ingresos recorrentes , dunha soa vez, con adiamento no pago, con prezos fixos ou non... O sistema de fixación do prezo é determinante: por unidade, por uso, por subscrición (matrícula ou entrada)...

 

6. RECURSOS CLAVE                                

                                                                                                   

Que recursos require a proposta de valor? Que recursos require a utilización das canles? E a relación cos clientes? E as fontes de ingresos? Investimentos que require o deseño de empresa (modelo de negocio) As persoas que se necesitan e as súas capacidades para lograr a proposta de valor Recursos financeiros requiridos..


7. ACTIVIDADES CLAVE                                                                                              

Que actividades require a proposta de valor? Que actividades require a utilización das canles? E a relación cos clientes? Actividades a realizar para manter o deseño de empresa (modelo de negocio): producir/prestar servizos, atender ao cliente, solucionar os seus problemas para lograr a súa satisfacción.


8. ALIADOS CLAVE


                                                                                               

Quen son os nosos socios ou aliados? Quen son os nosos principais provedores e acredores?, que nos subministran? Subministran algo esencial para manter o modelo de negocio O que subministran é difícil que o poidamos substituír ou externalizar





9. ESTRUTURA DE CUSTES

                                                                         


Cales son os conceptos de custes máis importantes das subministracións para o modelo de negocio? Os recursos clave que custe supoñen? E as actividades clave? Describe os custes das actividades principais, das canles, etc., precisos para desenvolver o modelo de negocio. Custes fixos (ineludibles) e variables (aumentan coa produción).






Ao longo da sesión desarróllase unha idea de negocio propia ( en grupos de tres),  en base ao modelo canvas , co exemplo dun caso práctico "Escola de mergulladores Mastersub Golfo Ártabro, S Coop L (CTA)".

O resultado aplicado á nosa proposta é o seguinte , espero que vos guste¡ 

   
Para os máis curiosos/as ...😉
    
Ver enlace : Libro - Modelo de Negocio 

Ver video:
                               

Marco Instrumental Orientación Ilda_Mera

Resumo do 3º módulo: marco instrumental para a orientación O curso ponte deste posgrao 2017 remata co bloque instrumental das tarefas e...